مهمترین سرمایه انسان

مهمترین سرمایه ما چیست؟

چرا انسان مهمترین سرمایه اش را به راحتی از دست می دهد.

ما در دنیایی زندگی می کنیم که یکی از ابعاد آن زمان است. به عبارتی متوجه گذر زمان هستیم. از تولد تا مرگ یک مسیری طی می شود که در بستر زمان است. در اصطلاح به زمانی که هر انسان در اختیار دارد عمر می گویند.

اگر به اهداف و مقاصد خود نگاهی بیاندازیم متوجه می شویم، مسیری را برای آن طی کرده ایم و در این مسیر بخشی از زمان صرف شده.، و وقتی به آن اهداف می رسیم، نا چار هستیم هدف دیگری را انتخاب کنیم. چون زمان مقصد صفر است. ما دیگر رسیده ایم،

مثلا فرض کنید گواهینامه رانندگی یک هدف است، زمانی را با ذوق و شوق صرف آن می کنیم.ولی وقتی به آن برسیم، نمی توانیم در آن متوقف بمانیم‌. حالا که رسیدیم باز هم نگاه رو به جلو داریم، مقصد بعدی تعیین می شود و سپس مسیری دیگر را طی می کنیم.

به همین ترتیب، تحصیل، دانشگاه، ازدواج، فرزند، و…. می توانند اهدافی باشند که یکی پس از دیگری انتخاب می کنیم تا آخر عمر فرا رسد.

اصل مطلب اینجاست که زندگی ما را زمانهای در مسیر تشکیل می دهد و همه غافل از این هستیم، زیرا دوست داریم زمان به سرعت طی شود تا به مقصدی که زمانش صفر است برسیم. در واقع مهمترین اصل ،چگونگی و کیفیت راهی است که برای رسیدن به مقصد طی می شود نه فقط چشم دوختن به مقصد.
حالا می آییم بدون اینکه متوجه باشیم تمام مسیر ها و زمانهای مسیر را می کشیم، این بدین معنی است که ما خواهان این هستیم که عمرمان هر چه زودتر طی شود. برای چی ؟

برای رسیدن به اهدافی که برایش روز شماری می کنیم، استرس داریم، عصبی می شویم، عجله می کنیم، زیبایی ها و نعمات زندگی را نمی بینیم و به سرعت از کنار هر پدیده ای که ممکن است درسهای بزرگی برایمان داشته باشد رد می شویم.

در واقع با زبان بی زبانی داریم به هستی می گوییم تنها چیزی که برای من اهمیت ندارد، زندگی ام است، اطرافیانم، فرزندم،عمرم را نمی خواهم.

و در کل عمری که فرصتی است برای پی بردن به نقشه عظیم خلقت و رسالت وجودی را خودمان از بین می بریم.

برای همین سالمندان همیشه می گویند عمر مثل برق و باد گذشت

و این نکته را متوجه نیستند که این خود بوده اند که زمانها را نمی خواستند و فقط خواهان مقاصد بودند.

زندگی ما را زمان مسیر ها تشکیل داده است و غافل از آن فقط به فکر رسیدن هرچه زوتر هستیم. و استرس و فشار ناشی از این تفکر باعث می شود تمام راه را با رنج و بیماری طی کنیم.

پس از لحظه لحظه زندگيت لذت ببر و منتظر رسيدن به مقصد براي لذت بردن نباش.